Uitspraak in het Plat: /afpuːkn̩/
werkwoord
Afbreking: af·pu·ken
[1]
perifere woordenschat

Werkwoordvormen:

infinitief:
af­pu­ken
voltooid deelwoord:
af­puukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik puuk af
du puukst af
he/se/dat puukt af
wi puukt af
ji puukt af
se puukt af
verleden:
ik puuk af
du puukst af
he/se/dat puuk af
wi pu­ken af
ji pu­ken af
se pu­ken af
voltooid:
ik heff af­puukt
du hest af­puukt
he/se/dat hett af­puukt
wi hebbt af­puukt
ji hebbt af­puukt
se hebbt af­puukt
conjunctief:
ik puuk af
du puukst af
he/se/dat puuk af
wi pu­ken af
ji pu­ken af
se pu­ken af
imperatief:
puuk af!
puukt af!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: af + puken