Pronunciation: /anbløːkn̩/
verb
Syllabication: an·blö·ken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Se hebbt sik streden un sik richtig anblöökt.

Verbforms:

infinitive:
an­blö­ken
past participle:
an­blöökt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik blöök an
du blöökst an
he/se/dat blöökt an
wi blöökt an
ji blöökt an
se blöökt an
past:
ik blöök an
du blöökst an
he/se/dat blöök an
wi blö­ken an
ji blö­ken an
se blö­ken an
perfect:
ik heff an­blöökt
du hest an­blöökt
he/se/dat hett an­blöökt
wi hebbt an­blöökt
ji hebbt an­blöökt
se hebbt an­blöökt
conjunctive:
ik blöök an
du blöökst an
he/se/dat blöök an
wi blö­ken an
ji blö­ken an
se blö­ken an
imperative:
blöök an!
blöökt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + blöken