Utspraak op Platt: /anbløːkn̩/
Verb
Sülven: an·blö·ken
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
anschre’en, angrölen
düütsch:
anschreien
nedderlandsch:
aanblaffen
schreeuwen tegen
engelsch:
yell at
Bispelen:
Se hebbt sik streden un sik richtig anblöökt.

Verbformen:

Infinitiv:
an­blö­ken
PPP:
an­blöökt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik blöök an
du blöökst an
he/se/dat blöökt an
wi blöökt an
ji blöökt an
se blöökt an
Vergangen Tiet:
ik blöök an
du blöökst an
he/se/dat blöök an
wi blö­ken an
ji blö­ken an
se blö­ken an
Perfekt:
ik heff an­blöökt
du hest an­blöökt
he/se/dat hett an­blöökt
wi hebbt an­blöökt
ji hebbt an­blöökt
se hebbt an­blöökt
Kunjunktiv:
ik blöök an
du blöökst an
he/se/dat blöök an
wi blö­ken an
ji blö­ken an
se blö­ken an
Imperativ:
blöök an!
blöökt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + blöken

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.