English:
Dutch:
German:
Verbforms:
infinitive:
prickeln
past participle:
prickelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik prickel
du prickelst
he/se/dat prickelt
wi prickelt
ji prickelt
se prickelt
past:
ik prickel
du prickelst
he/se/dat prickel
wi prickeln
ji prickeln
se prickeln
perfect:
ik heff prickelt
du hest prickelt
he/se/dat hett prickelt
wi hebbt prickelt
ji hebbt prickelt
se hebbt prickelt
conjunctive:
ik prickel
du prickelst
he/se/dat prickel
wi prickeln
ji prickeln
se prickeln
imperative:
prickel!
prickelt!
Etymology:
Word derived from: pricken