Nederlands:
Engels:
Duits:
Werkwoordvormen:
infinitief:
prickeln
voltooid deelwoord:
prickelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik prickel
du prickelst
he/se/dat prickelt
wi prickelt
ji prickelt
se prickelt
verleden:
ik prickel
du prickelst
he/se/dat prickel
wi prickeln
ji prickeln
se prickeln
voltooid:
ik heff prickelt
du hest prickelt
he/se/dat hett prickelt
wi hebbt prickelt
ji hebbt prickelt
se hebbt prickelt
conjunctief:
ik prickel
du prickelst
he/se/dat prickel
wi prickeln
ji prickeln
se prickeln
imperatief:
prickel!
prickelt!
Etymologie:
Woord afgeleid van: pricken