Pronunciation: /vʊtəln/
verb
Syllabication: wut·teln
[1]
advanced vocabulary
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
wut­teln
past participle:
wut­telt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wut­tel
du wut­telst
he/se/dat wut­telt
wi wut­telt
ji wut­telt
se wut­telt
past:
ik wut­tel
du wut­telst
he/se/dat wut­tel
wi wut­teln
ji wut­teln
se wut­teln
perfect:
ik heff wut­telt
du hest wut­telt
he/se/dat hett wut­telt
wi hebbt wut­telt
ji hebbt wut­telt
se hebbt wut­telt
conjunctive:
ik wut­tel
du wut­telst
he/se/dat wut­tel
wi wut­teln
ji wut­teln
se wut­teln
imperative:
wut­tel!
wut­telt!

Etymology:

Word derived from: Wuttel