Verb
Silbentrennung: wut·teln
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:
englisch:

Verbformen:

Infinitiv:
wut­teln
Partizip Perfekt:
wut­telt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik wut­tel
du wut­telst
he/se/dat wut­telt
wi wut­telt
ji wut­telt
se wut­telt
Imperfekt:
ik wut­tel
du wut­telst
he/se/dat wut­tel
wi wut­teln
ji wut­teln
se wut­teln
Perfekt:
ik heff wut­telt
du hest wut­telt
he/se/dat hett wut­telt
wi hebbt wut­telt
ji hebbt wut­telt
se hebbt wut­telt
Konjunktiv:
ik wut­tel
du wut­telst
he/se/dat wut­tel
wi wut­teln
ji wut­teln
se wut­teln
Imperativ:
wut­tel!
wut­telt!

Etymologie:

Wort abgeleitet von: Wuttel