Utspraak op Platt: /vʊtəln/
Verb
Sülven: wut·teln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Wutteln utbillen, Wutteln hebben
düütsch:
wurzeln
nedderlandsch:
wortelen
engelsch:
root
take root

Verbformen:

Infinitiv:
wut­teln
PPP:
wut­telt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wut­tel
du wut­telst
he/se/dat wut­telt
wi wut­telt
ji wut­telt
se wut­telt
Vergangen Tiet:
ik wut­tel
du wut­telst
he/se/dat wut­tel
wi wut­teln
ji wut­teln
se wut­teln
Perfekt:
ik heff wut­telt
du hest wut­telt
he/se/dat hett wut­telt
wi hebbt wut­telt
ji hebbt wut­telt
se hebbt wut­telt
Kunjunktiv:
ik wut­tel
du wut­telst
he/se/dat wut­tel
wi wut­teln
ji wut­teln
se wut­teln
Imperativ:
wut­tel!
wut­telt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Wuttel
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.