Pronunciation: /fəɾkiːkn̩/
verb
Syllabication: ver·kie·ken
[1]
advanced vocabulary
sik ~
Examples:
Du hest ja de verkehrten Batterien mitbröcht! — Oh, denn heff ik mi verkeken.
[2]
advanced vocabulary
figurative
Low Saxon:
sik en beten verleven
German:
Examples:
Ik heff mi en beten in Marie verkeken.

Verbforms:

infinitive:
ver­kie­ken
past participle:
ver­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­kiek
du ver­ki­ckst
he/se/dat ver­ki­ckt
wi ver­kiekt
ji ver­kiekt
se ver­kiekt
past:
ik ver­keek
du ver­keekst
he/se/dat ver­keek
wi ver­ke­ken
ji ver­ke­ken
se ver­ke­ken
perfect:
ik heff ver­ke­ken
du hest ver­ke­ken
he/se/dat hett ver­ke­ken
wi hebbt ver­ke­ken
ji hebbt ver­ke­ken
se hebbt ver­ke­ken
conjunctive:
ik ver­keek
du ver­keekst
he/se/dat ver­keek
wi ver­ke­ken
ji ver­ke­ken
se ver­ke­ken
imperative:
ver­kiek!
ver­kiekt!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + kieken