Utspraak op Platt: /fəɾkiːkn̩/
Verb
Sülven: ver·kie·ken
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
wat verkehrt sehn hebben, sik verdaan hebben
düütsch:
vergucken
versehen
Bispelen:
Du hest ja de verkehrten Batterien mitbröcht! — Oh, denn heff ik mi verkeken.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Figurativ
plattdüütsch:
sik en beten verleven
düütsch:
vergucken
verlieben
Bispelen:
Ik heff mi en beten in Marie verkeken.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­kie­ken
PPP:
ver­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­kiek
du ver­ki­ckst
he/se/dat ver­ki­ckt
wi ver­kiekt
ji ver­kiekt
se ver­kiekt
Vergangen Tiet:
ik ver­keek
du ver­keekst
he/se/dat ver­keek
wi ver­ke­ken
ji ver­ke­ken
se ver­ke­ken
Perfekt:
ik heff ver­ke­ken
du hest ver­ke­ken
he/se/dat hett ver­ke­ken
wi hebbt ver­ke­ken
ji hebbt ver­ke­ken
se hebbt ver­ke­ken
Kunjunktiv:
ik ver­keek
du ver­keekst
he/se/dat ver­keek
wi ver­ke­ken
ji ver­ke­ken
se ver­ke­ken
Imperativ:
ver­kiek!
ver­kiekt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + kieken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.