Aussprache op Platt: /fəɾkiːkn̩/
Verb
Silbentrennung: ver·kie·ken
[1]
Aufbauwortschatz
sik ~
Beispiele:
Du hest ja de verkehrten Batterien mitbröcht! — Oh, denn heff ik mi verkeken.
[2]
Aufbauwortschatz
Figurativ
plattdeutsch:
sik en beten verleven
deutsch:
Beispiele:
Ik heff mi en beten in Marie verkeken.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­kie­ken
Partizip Perfekt:
ver­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik ver­kiek
du ver­ki­ckst
he/se/dat ver­ki­ckt
wi ver­kiekt
ji ver­kiekt
se ver­kiekt
Imperfekt:
ik ver­keek
du ver­keekst
he/se/dat ver­keek
wi ver­ke­ken
ji ver­ke­ken
se ver­ke­ken
Perfekt:
ik heff ver­ke­ken
du hest ver­ke­ken
he/se/dat hett ver­ke­ken
wi hebbt ver­ke­ken
ji hebbt ver­ke­ken
se hebbt ver­ke­ken
Konjunktiv:
ik ver­keek
du ver­keekst
he/se/dat ver­keek
wi ver­ke­ken
ji ver­ke­ken
se ver­ke­ken
Imperativ:
ver­kiek!
ver­kiekt!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: ver- + kieken