Utspraak op Platt: /klakɐn/
Verb
Sülven: kla·ckern
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Kläcks maken
düütsch:
kleckern
nedderlandsch:
morsen
knoeien
engelsch:
spill
dribble
Bispelen:
Ik heff bi’t Ieseten klackert.
[2]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit en klack dalfallen

Verbformen:

Infinitiv:
kla­ckern
PPP:
kla­ckert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kla­cker
du kla­ckerst
he/se/dat kla­ckert
wi kla­ckert
ji kla­ckert
se kla­ckert
Vergangen Tiet:
ik kla­cker
du kla­ckerst
he/se/dat kla­cker
wi kla­ckern
ji kla­ckern
se kla­ckern
Perfekt:
ik heff kla­ckert
du hest kla­ckert
he/se/dat hett kla­ckert
wi hebbt kla­ckert
ji hebbt kla­ckert
se hebbt kla­ckert
Kunjunktiv:
ik kla­cker
du kla­ckerst
he/se/dat kla­cker
wi kla­ckern
ji kla­ckern
se kla­ckern
Imperativ:
kla­cker!
kla­ckert!

Tohoopsett Wöör:

beklackern dalklackern verklackern
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.