Verbforms:
infinitive:
ümbreken
past participle:
ümbraken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik breek üm
du brickst üm
he/se/dat brickt üm
wi breekt üm
ji breekt üm
se breekt üm
past:
ik bröök üm
du bröökst üm
he/se/dat bröök üm
wi bröken üm
ji bröken üm
se bröken üm
perfect:
ik heff ümbraken
du hest ümbraken
he/se/dat hett ümbraken
wi hebbt ümbraken
ji hebbt ümbraken
se hebbt ümbraken
conjunctive:
ik bröök üm
du bröökst üm
he/se/dat bröök üm
wi bröken üm
ji bröken üm
se bröken üm
imperative:
breek üm!
breekt üm!