Utspraak op Platt: /ʏmbɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: üm·bre·ken
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Land mit’n Ploog ümwennen, besünners wenn dat vörher keen Acker ween is
düütsch:
umbrechen

Verbformen:

Infinitiv:
üm­bre­ken
PPP:
üm­bra­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik breek üm
du bri­ckst üm
he/se/dat bri­ckt üm
wi breekt üm
ji breekt üm
se breekt üm
Vergangen Tiet:
ik bröök üm
du bröökst üm
he/se/dat bröök üm
wi brö­ken üm
ji brö­ken üm
se brö­ken üm
Perfekt:
ik heff üm­bra­ken
du hest üm­bra­ken
he/se/dat hett üm­bra­ken
wi hebbt üm­bra­ken
ji hebbt üm­bra­ken
se hebbt üm­bra­ken
Kunjunktiv:
ik bröök üm
du bröökst üm
he/se/dat bröök üm
wi brö­ken üm
ji brö­ken üm
se brö­ken üm
Imperativ:
breek üm!
breekt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + breken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.