Pronunciation: /anbʊkn̩/
verb
Syllabication: an·bu·cken
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
Dröff ik en beten bi di anbucken?

Verbforms:

infinitive:
an­bu­cken
past participle:
an­bu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik buck an
du bu­ckst an
he/se/dat bu­ckt an
wi bu­ckt an
ji bu­ckt an
se bu­ckt an
past:
ik buck an
du bu­ckst an
he/se/dat buck an
wi bu­cken an
ji bu­cken an
se bu­cken an
perfect:
ik heff an­bu­ckt
du hest an­bu­ckt
he/se/dat hett an­bu­ckt
wi hebbt an­bu­ckt
ji hebbt an­bu­ckt
se hebbt an­bu­ckt
conjunctive:
ik buck an
du bu­ckst an
he/se/dat buck an
wi bu­cken an
ji bu­cken an
se bu­cken an
imperative:
buck an!
bu­ckt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + bucken