Aussprache op Platt: /anbʊkn̩/
Verb
Silbentrennung: an·bu·cken
[1]
Randwortschatz
Beispiele:
Dröff ik en beten bi di anbucken?

Verbformen:

Infinitiv:
an­bu­cken
Partizip Perfekt:
an­bu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik buck an
du bu­ckst an
he/se/dat bu­ckt an
wi bu­ckt an
ji bu­ckt an
se bu­ckt an
Imperfekt:
ik buck an
du bu­ckst an
he/se/dat buck an
wi bu­cken an
ji bu­cken an
se bu­cken an
Perfekt:
ik heff an­bu­ckt
du hest an­bu­ckt
he/se/dat hett an­bu­ckt
wi hebbt an­bu­ckt
ji hebbt an­bu­ckt
se hebbt an­bu­ckt
Konjunktiv:
ik buck an
du bu­ckst an
he/se/dat buck an
wi bu­cken an
ji bu­cken an
se bu­cken an
Imperativ:
buck an!
bu­ckt an!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: an + bucken