Pronunciation: /ankiːkn̩/
verb
Syllabication: an·kie·ken
[1]
advanced vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
an­kie­ken
past participle:
an­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kiek an
du ki­ckst an
he/se/dat ki­ckt an
wi kiekt an
ji kiekt an
se kiekt an
past:
ik keek an
du keekst an
he/se/dat keek an
wi ke­ken an
ji ke­ken an
se ke­ken an
perfect:
ik heff an­ke­ken
du hest an­ke­ken
he/se/dat hett an­ke­ken
wi hebbt an­ke­ken
ji hebbt an­ke­ken
se hebbt an­ke­ken
conjunctive:
ik keek an
du keekst an
he/se/dat keek an
wi ke­ken an
ji ke­ken an
se ke­ken an
imperative:
kiek an!
kiekt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + kieken