Pronunciation: /afʃɛɪ̯tn̩/
verb
Syllabication: af·sche·ten
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
De Armbost schütt Bolten af.
[2]
advanced vocabulary
Examples:
Mit de Flak hebbt se versöcht, de Flegers aftoscheten.

Verbforms:

infinitive:
af­sche­ten
past participle:
af­scha­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik scheet af
du schütt­st af
he/se/dat schütt af
wi scheet af
ji scheet af
se scheet af
past:
ik schööt af
du schöötst af
he/se/dat schööt af
wi schö­ten af
ji schö­ten af
se schö­ten af
perfect:
ik heff af­scha­ten
du hest af­scha­ten
he/se/dat hett af­scha­ten
wi hebbt af­scha­ten
ji hebbt af­scha­ten
se hebbt af­scha­ten
conjunctive:
ik schööt af
du schöötst af
he/se/dat schööt af
wi schö­ten af
ji schö­ten af
se schö­ten af
imperative:
scheet af!
scheet af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + scheten