Pronunciation: /ɔpbɾuːkn̩/
verb
Syllabication: op·bru·ken
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Dat Sepenpulver is al wedder opbruukt.

Verbforms:

infinitive:
op­bru­ken
past participle:
op­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruukt op
wi bruukt op
ji bruukt op
se bruukt op
past:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
perfect:
ik heff op­bruukt
du hest op­bruukt
he/se/dat hett op­bruukt
wi hebbt op­bruukt
ji hebbt op­bruukt
se hebbt op­bruukt
conjunctive:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
imperative:
bruuk op!
bruukt op!
infinitive:
op­bru­ken
past participle:
op­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bruuk op
du brookst op
he/se/dat brookt op
wi bruukt op
ji bruukt op
se bruukt op
past:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
perfect:
ik heff op­bruukt
du hest op­bruukt
he/se/dat hett op­bruukt
wi hebbt op­bruukt
ji hebbt op­bruukt
se hebbt op­bruukt
conjunctive:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
imperative:
bruuk op!
bruukt op!

Etymology:

Compound word constructed from: op + bruken