Utspraak op Platt: /ɔpbɾuːkn̩/
Verb
Sülven: op·bru·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Konsum weniger warrn laten bet nix mehr na is
düütsch:
aufbrauchen
nedderlandsch:
opteren
opgebruiken
engelsch:
consume
until nothing is left
deplete
Bispelen:
Dat Sepenpulver is al wedder opbruukt.

Verbformen:

Infinitiv:
op­bru­ken
PPP:
op­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruukt op
wi bruukt op
ji bruukt op
se bruukt op
Vergangen Tiet:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
Perfekt:
ik heff op­bruukt
du hest op­bruukt
he/se/dat hett op­bruukt
wi hebbt op­bruukt
ji hebbt op­bruukt
se hebbt op­bruukt
Kunjunktiv:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
Imperativ:
bruuk op!
bruukt op!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
op­bru­ken
PPP:
op­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bruuk op
du brookst op
he/se/dat brookt op
wi bruukt op
ji bruukt op
se bruukt op
Vergangen Tiet:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
Perfekt:
ik heff op­bruukt
du hest op­bruukt
he/se/dat hett op­bruukt
wi hebbt op­bruukt
ji hebbt op­bruukt
se hebbt op­bruukt
Kunjunktiv:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
Imperativ:
bruuk op!
bruukt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + bruken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.