Uitspraak in het Plat: /ɔpbɾuːkn̩/
werkwoord
Afbreking: op·bru·ken
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Duits:
Voorbeelden:
Dat Sepenpulver is al wedder opbruukt.

Werkwoordvormen:

infinitief:
op­bru­ken
voltooid deelwoord:
op­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruukt op
wi bruukt op
ji bruukt op
se bruukt op
verleden:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
voltooid:
ik heff op­bruukt
du hest op­bruukt
he/se/dat hett op­bruukt
wi hebbt op­bruukt
ji hebbt op­bruukt
se hebbt op­bruukt
conjunctief:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
imperatief:
bruuk op!
bruukt op!
infinitief:
op­bru­ken
voltooid deelwoord:
op­bruukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik bruuk op
du brookst op
he/se/dat brookt op
wi bruukt op
ji bruukt op
se bruukt op
verleden:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
voltooid:
ik heff op­bruukt
du hest op­bruukt
he/se/dat hett op­bruukt
wi hebbt op­bruukt
ji hebbt op­bruukt
se hebbt op­bruukt
conjunctief:
ik bruuk op
du bruukst op
he/se/dat bruuk op
wi bru­ken op
ji bru­ken op
se bru­ken op
imperatief:
bruuk op!
bruukt op!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: op + bruken