Utspraak op Platt: /ɔpkɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: op·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kannst du mi helpen? Ik kann dat Glas nich opkriegen.
Synonyme:
[2]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik kann nix mehr eten, ik heff mi toveel opkregen.
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[4]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[5]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Op de Party hebbt wi all en lütt Partyhoot opkregen.
[6]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wi hebbt vondaag veel Huusopgaven opkregen.

Verbformen:

Infinitiv:
op­krie­gen
PPP:
op­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg op
du krigg­st op
he/se/dat krigg­t op
wi kriegt op
ji kriegt op
se kriegt op
Vergangen Tiet:
ik kreeg op
du kreegst op
he/se/dat kreeg op
wi kre­gen op
ji kre­gen op
se kre­gen op
Perfekt:
ik heff op­kre­gen
du hest op­kre­gen
he/se/dat hett op­kre­gen
wi hebbt op­kre­gen
ji hebbt op­kre­gen
se hebbt op­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg op
du kreegst op
he/se/dat kreeg op
wi kre­gen op
ji kre­gen op
se kre­gen op
Imperativ:
krieg op!
kriegt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + kriegen