Utspraak op Platt: /dɔːllɪɡn̩/
Verb
Sülven: dal·lig·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
dal­lig­gen
PPP:
dal­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ligg dal
du ligg­st dal
he/se/dat ligg­t dal
wi ligg­t dal
ji ligg­t dal
se ligg­t dal
Vergangen Tiet:
ik leeg dal
du leegst dal
he/se/dat leeg dal
wi le­gen dal
ji le­gen dal
se le­gen dal
Perfekt:
ik heff dal­le­gen
du hest dal­le­gen
he/se/dat hett dal­le­gen
wi hebbt dal­le­gen
ji hebbt dal­le­gen
se hebbt dal­le­gen
Kunjunktiv:
ik leeg dal
du leegst dal
he/se/dat leeg dal
wi le­gen dal
ji le­gen dal
se le­gen dal
Imperativ:
ligg dal!
ligg­t dal!
Infinitiv:
dal­lig­gen
PPP:
dal­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ligg dal
du ligg­st dal
he/se/dat ligg­t dal
wi ligg­t dal
ji ligg­t dal
se ligg­t dal
Vergangen Tiet:
ik lagg dal
du lagg­st dal
he/se/dat lagg dal
wi lag­gen dal
ji lag­gen dal
se lag­gen dal
Perfekt:
ik heff dal­le­gen
du hest dal­le­gen
he/se/dat hett dal­le­gen
wi hebbt dal­le­gen
ji hebbt dal­le­gen
se hebbt dal­le­gen
Kunjunktiv:
ik lagg dal
du lagg­st dal
he/se/dat lagg dal
wi lag­gen dal
ji lag­gen dal
se lag­gen dal
Imperativ:
ligg dal!
ligg­t dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + liggen