Utspraak op Platt: /anbœlkn̩/
Verb
Sülven: an·böl·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
angrölen
düütsch:
anbrüllen
anschreien
nedderlandsch:
aanblaffen
aansnauwen
engelsch:
scream at
shout at
Bispelen:
Nu bölk mi doch nich lieks an!
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert

Verbformen:

Infinitiv:
an­böl­ken
PPP:
an­bölkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bölk an
du bölkst an
he/se/dat bölkt an
wi bölkt an
ji bölkt an
se bölkt an
Vergangen Tiet:
ik bölk an
du bölkst an
he/se/dat bölk an
wi böl­ken an
ji böl­ken an
se böl­ken an
Perfekt:
ik heff an­bölkt
du hest an­bölkt
he/se/dat hett an­bölkt
wi hebbt an­bölkt
ji hebbt an­bölkt
se hebbt an­bölkt
Kunjunktiv:
ik bölk an
du bölkst an
he/se/dat bölk an
wi böl­ken an
ji böl­ken an
se böl­ken an
Imperativ:
bölk an!
bölkt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + bölken

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.