Utspraak op Platt: /lantkɔː͡ɐt/
Substantiv
Sülven: Land·koort
Plural: Land­koor­ten f de Land­koort
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
map
Bispelen:
Ik kann de Landkoort nich lesen.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Land + Koort