Wickwief
op Plattdüütsch
Nee Översetten vörslahn
Utspraak:
/ˈvɪkˌviːf/
Substantiv
Sülven:
Wick·wief
Plural:
Wickwiever
n
dat Wickwief
[1]
Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
Koort för Ünnerbedüden [1] von „Wickwief“
warrt dor bruukt
warrt dor nich bruukt
in de Dialektgrupp bruukt
in de Dialektgrupp nich bruukt
noch keen Nawies
Över de Koorten
Grunneng:
Wörterbuch der Groningschen Mundart.
Siet 474
Waldegge:
Karl Bauer:
Waldeckisches Wörterbuch nebst Dialektproben.
Wöörlist, Siet 114
plattdüütsch:
Töverin, Wohrseggerin
düütsch:
Zauberin
Wahrsagerin
Etymologie:
Sett sik tohoop ut:
wicken
+
Wief
Riemwöör
söken:
Spraak ännern op:
Deutsch
English
Nederlands
Spraak duurhaft ännern
Koort wiesen