Utspraak op Platt: /knʏtfuːstn̩/
Verb
Sülven: knütt·fuus·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
de Füüst tohoopdrücken
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
knütt­fuus­ten
PPP:
knütt­fuust
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik knütt­fuust
du knütt­fuustst
he/se/dat knütt­fuust
wi knütt­fuust
ji knütt­fuust
se knütt­fuust
Vergangen Tiet:
ik knütt­fuust
du knütt­fuustst
he/se/dat knütt­fuust
wi knütt­fuus­ten
ji knütt­fuus­ten
se knütt­fuus­ten
Perfekt:
ik heff knütt­fuust
du hest knütt­fuust
he/se/dat hett knütt­fuust
wi hebbt knütt­fuust
ji hebbt knütt­fuust
se hebbt knütt­fuust
Kunjunktiv:
ik knütt­fuust
du knütt­fuustst
he/se/dat knütt­fuust
wi knütt­fuus­ten
ji knütt­fuus­ten
se knütt­fuus­ten
Imperativ:
knütt­fuust!
knütt­fuust!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Knütt + Fuust