Utspraak op Platt: /vɪntmœlɐ/
Substantiv
Sülven: Wind·möl·ler
Plural: Wind­möl­lers m de Wind­möl­ler
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
Bedriever von en Windmöhl
düütsch:

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Wind + Möller