Utspraak op Platt: /fəɾplɛmpɐn/
Verb
Sülven: ver·plem·pern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett all sien Geld verplempert.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­plem­pern
PPP:
ver­plem­pert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­plem­per
du ver­plem­perst
he/se/dat ver­plem­pert
wi ver­plem­pert
ji ver­plem­pert
se ver­plem­pert
Vergangen Tiet:
ik ver­plem­per
du ver­plem­perst
he/se/dat ver­plem­per
wi ver­plem­pern
ji ver­plem­pern
se ver­plem­pern
Perfekt:
ik heff ver­plem­pert
du hest ver­plem­pert
he/se/dat hett ver­plem­pert
wi hebbt ver­plem­pert
ji hebbt ver­plem­pert
se hebbt ver­plem­pert
Kunjunktiv:
ik ver­plem­per
du ver­plem­perst
he/se/dat ver­plem­per
wi ver­plem­pern
ji ver­plem­pern
se ver­plem­pern
Imperativ:
ver­plem­per!
ver­plem­pert!

Etymologie:

Woort afleidt von: ver-