Utspraak op Platt: /fəɾɾʊnɡɛnɛːɾən/
Verb
Sülven: ver·run·ge·ne·ren
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
togrunn richten
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff allens so schöön plaant! Un nu verrungeneerst du allens!

Verbformen:

Infinitiv:
ver­run­ge­ne­ren
PPP:
ver­run­ge­neert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­run­ge­neer
du ver­run­ge­neerst
he/se/dat ver­run­ge­neert
wi ver­run­ge­neert
ji ver­run­ge­neert
se ver­run­ge­neert
Vergangen Tiet:
ik ver­run­ge­neer
du ver­run­ge­neerst
he/se/dat ver­run­ge­neer
wi ver­run­ge­ne­ren
ji ver­run­ge­ne­ren
se ver­run­ge­ne­ren
Perfekt:
ik heff ver­run­ge­neert
du hest ver­run­ge­neert
he/se/dat hett ver­run­ge­neert
wi hebbt ver­run­ge­neert
ji hebbt ver­run­ge­neert
se hebbt ver­run­ge­neert
Kunjunktiv:
ik ver­run­ge­neer
du ver­run­ge­neerst
he/se/dat ver­run­ge­neer
wi ver­run­ge­ne­ren
ji ver­run­ge­ne­ren
se ver­run­ge­ne­ren
Imperativ:
ver­run­ge­neer!
ver­run­ge­neert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + rungeneren