Utspraak op Platt: /hɔːɾən/
Verb
Sülven: ho·ren
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Hoor verleren
düütsch:
haaren
nedderlandsch:
haren
engelsch:
lose hair
Bispelen:
De Katt hoort so dull.

Verbformen:

Infinitiv:
ho­ren
PPP:
hoort
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hoor
du hoorst
he/se/dat hoort
wi hoort
ji hoort
se hoort
Vergangen Tiet:
ik hoor
du hoorst
he/se/dat hoor
wi ho­ren
ji ho­ren
se ho­ren
Perfekt:
ik heff hoort
du hest hoort
he/se/dat hett hoort
wi hebbt hoort
ji hebbt hoort
se hebbt hoort
Kunjunktiv:
ik hoor
du hoorst
he/se/dat hoor
wi ho­ren
ji ho­ren
se ho­ren
Imperativ:
hoor!
hoort!

Etymologie:

Woort afleidt von: Hoor
Riemwöör
Identische Wöör ››› hören ❔︎ horen ❔︎ horen ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.