Utspraak op Platt: /ɪnɾiːm̩/
Verb
Sülven: in·rie·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
rub
Bispelen:
Kannst du mi mit Sünnkreem inrieven?

Verbformen:

Infinitiv:
in­rie­ven
PPP:
in­re­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik riev in
du riff­st in
he/se/dat riff­t in
wi rievt in
ji rievt in
se rievt in
Vergangen Tiet:
ik reev in
du reevst in
he/se/dat reev in
wi re­ven in
ji re­ven in
se re­ven in
Perfekt:
ik heff in­re­ven
du hest in­re­ven
he/se/dat hett in­re­ven
wi hebbt in­re­ven
ji hebbt in­re­ven
se hebbt in­re­ven
Kunjunktiv:
ik reev in
du reevst in
he/se/dat reev in
wi re­ven in
ji re­ven in
se re­ven in
Imperativ:
riev in!
rievt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + rieven