Utspraak op Platt: /ɪnvɛsəln/
Verb
Sülven: in·wes·seln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
in­wes­seln
PPP:
in­wes­selt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wes­sel in
du wes­selst in
he/se/dat wes­selt in
wi wes­selt in
ji wes­selt in
se wes­selt in
Vergangen Tiet:
ik wes­sel in
du wes­selst in
he/se/dat wes­sel in
wi wes­seln in
ji wes­seln in
se wes­seln in
Perfekt:
ik heff in­wes­selt
du hest in­wes­selt
he/se/dat hett in­wes­selt
wi hebbt in­wes­selt
ji hebbt in­wes­selt
se hebbt in­wes­selt
Kunjunktiv:
ik wes­sel in
du wes­selst in
he/se/dat wes­sel in
wi wes­seln in
ji wes­seln in
se wes­seln in
Imperativ:
wes­sel in!
wes­selt in!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: in + wesseln