Utspraak op Platt: /kɾɪkəln/
Verb
Sülven: kri·ckeln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
kri­ckeln
PPP:
kri­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kri­ckel
du kri­ckelst
he/se/dat kri­ckelt
wi kri­ckelt
ji kri­ckelt
se kri­ckelt
Vergangen Tiet:
ik kri­ckel
du kri­ckelst
he/se/dat kri­ckel
wi kri­ckeln
ji kri­ckeln
se kri­ckeln
Perfekt:
ik heff kri­ckelt
du hest kri­ckelt
he/se/dat hett kri­ckelt
wi hebbt kri­ckelt
ji hebbt kri­ckelt
se hebbt kri­ckelt
Kunjunktiv:
ik kri­ckel
du kri­ckelst
he/se/dat kri­ckel
wi kri­ckeln
ji kri­ckeln
se kri­ckeln
Imperativ:
kri­ckel!
kri­ckelt!