Utspraak op Platt: /kɾɪkəlkɾakəl/
Substantiv
Sülven: Kri·ckel·kra·ckel
Kummt nich in’n Plural vör n dat Kri­ckel­kra­ckel
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Etymologie:

Woort afleidt von: krickeln