Utspraak op Platt: /ɾɪnkɾuːpm̩/
Verb
Sülven: rin·kru·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
rin­kru­pen
PPP:
rin­kra­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kruup rin
du krüpp­st rin
he/se/dat krüpp­t rin
wi kruupt rin
ji kruupt rin
se kruupt rin
Vergangen Tiet:
ik krööp rin
du krööpst rin
he/se/dat krööp rin
wi krö­pen rin
ji krö­pen rin
se krö­pen rin
Perfekt:
ik bün rin­kra­pen
du büst rin­kra­pen
he/se/dat is rin­kra­pen
wi sünd rin­kra­pen
ji sünd rin­kra­pen
se sünd rin­kra­pen
Kunjunktiv:
ik krööp rin
du krööpst rin
he/se/dat krööp rin
wi krö­pen rin
ji krö­pen rin
se krö­pen rin
Imperativ:
kruup rin!
kruupt rin!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rin + krupen