Utspraak op Platt: /kɾuːpm̩/
Verb
Sülven: kru·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
An de Eer krüppt en Kellerswien.

Verbformen:

Infinitiv:
kru­pen
PPP:
kra­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kruup
du krüpp­st
he/se/dat krüpp­t
wi kruupt
ji kruupt
se kruupt
Vergangen Tiet:
ik krööp
du krööpst
he/se/dat krööp
wi krö­pen
ji krö­pen
se krö­pen
Perfekt:
ik bün kra­pen
du büst kra­pen
he/se/dat is kra­pen
wi sünd kra­pen
ji sünd kra­pen
se sünd kra­pen
Kunjunktiv:
ik krööp
du krööpst
he/se/dat krööp
wi krö­pen
ji krö­pen
se krö­pen
Imperativ:
kruup!
kruupt!
Identische Wöör ››› krüpen ❔︎