Utspraak op Platt: /fəɾpɾaxɐn/
Verb
Sülven: ver·pra·chern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­pra­chern
PPP:
ver­pra­chert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­pra­cher
du ver­pra­cherst
he/se/dat ver­pra­chert
wi ver­pra­chert
ji ver­pra­chert
se ver­pra­chert
Vergangen Tiet:
ik ver­pra­cher
du ver­pra­cherst
he/se/dat ver­pra­cher
wi ver­pra­chern
ji ver­pra­chern
se ver­pra­chern
Perfekt:
ik bün ver­pra­chert
du büst ver­pra­chert
he/se/dat is ver­pra­chert
wi sünd ver­pra­chert
ji sünd ver­pra­chert
se sünd ver­pra­chert
Kunjunktiv:
ik ver­pra­cher
du ver­pra­cherst
he/se/dat ver­pra­cher
wi ver­pra­chern
ji ver­pra­chern
se ver­pra­chern
Imperativ:
ver­pra­cher!
ver­pra­chert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + prachern