Utspraak op Platt: /pɾaxɐn/
Verb
Sülven: pra·chern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
beg

Verbformen:

Infinitiv:
pra­chern
PPP:
pra­chert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pra­cher
du pra­cherst
he/se/dat pra­chert
wi pra­chert
ji pra­chert
se pra­chert
Vergangen Tiet:
ik pra­cher
du pra­cherst
he/se/dat pra­cher
wi pra­chern
ji pra­chern
se pra­chern
Perfekt:
ik heff pra­chert
du hest pra­chert
he/se/dat hett pra­chert
wi hebbt pra­chert
ji hebbt pra­chert
se hebbt pra­chert
Kunjunktiv:
ik pra­cher
du pra­cherst
he/se/dat pra­cher
wi pra­chern
ji pra­chern
se pra­chern
Imperativ:
pra­cher!
pra­chert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Pracher