Utspraak op Platt: /uːtdɔktɐn/
Verb
Sülven: ut·dok·tern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­dok­tern
PPP:
ut­dok­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik dok­ter ut
du dok­terst ut
he/se/dat dok­tert ut
wi dok­tert ut
ji dok­tert ut
se dok­tert ut
Vergangen Tiet:
ik dok­ter ut
du dok­terst ut
he/se/dat dok­ter ut
wi dok­tern ut
ji dok­tern ut
se dok­tern ut
Perfekt:
ik heff ut­dok­tert
du hest ut­dok­tert
he/se/dat hett ut­dok­tert
wi hebbt ut­dok­tert
ji hebbt ut­dok­tert
se hebbt ut­dok­tert
Kunjunktiv:
ik dok­ter ut
du dok­terst ut
he/se/dat dok­ter ut
wi dok­tern ut
ji dok­tern ut
se dok­tern ut
Imperativ:
dok­ter ut!
dok­tert ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + doktern