Utspraak op Platt: /afkɔːpɪtəln/
Verb
Sülven: af·ka·pit·teln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­ka­pit­teln
PPP:
af­ka­pit­telt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ka­pit­tel af
du ka­pit­telst af
he/se/dat ka­pit­telt af
wi ka­pit­telt af
ji ka­pit­telt af
se ka­pit­telt af
Vergangen Tiet:
ik ka­pit­tel af
du ka­pit­telst af
he/se/dat ka­pit­tel af
wi ka­pit­teln af
ji ka­pit­teln af
se ka­pit­teln af
Perfekt:
ik heff af­ka­pit­telt
du hest af­ka­pit­telt
he/se/dat hett af­ka­pit­telt
wi hebbt af­ka­pit­telt
ji hebbt af­ka­pit­telt
se hebbt af­ka­pit­telt
Kunjunktiv:
ik ka­pit­tel af
du ka­pit­telst af
he/se/dat ka­pit­tel af
wi ka­pit­teln af
ji ka­pit­teln af
se ka­pit­teln af
Imperativ:
ka­pit­tel af!
ka­pit­telt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + kapitteln