Utspraak op Platt: /lɔu̯skɾiːɡn̩/
Verb
Sülven: loos·krie·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
loos­krie­gen
PPP:
loos­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krieg loos
du krigg­st loos
he/se/dat krigg­t loos
wi kriegt loos
ji kriegt loos
se kriegt loos
Vergangen Tiet:
ik kreeg loos
du kreegst loos
he/se/dat kreeg loos
wi kre­gen loos
ji kre­gen loos
se kre­gen loos
Perfekt:
ik heff loos­kre­gen
du hest loos­kre­gen
he/se/dat hett loos­kre­gen
wi hebbt loos­kre­gen
ji hebbt loos­kre­gen
se hebbt loos­kre­gen
Kunjunktiv:
ik kreeg loos
du kreegst loos
he/se/dat kreeg loos
wi kre­gen loos
ji kre­gen loos
se kre­gen loos
Imperativ:
krieg loos!
kriegt loos!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: loos + kriegen