Verb
Sülven: eb·ben
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
eb­ben
PPP:
ebb­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ebb
du ebb­st
he/se/dat ebb­t
wi ebb­t
ji ebb­t
se ebb­t
Vergangen Tiet:
ik ebb
du ebb­st
he/se/dat ebb
wi eb­ben
ji eb­ben
se eb­ben
Perfekt:
ik heff ebb­t
du hest ebb­t
he/se/dat hett ebb­t
wi hebbt ebb­t
ji hebbt ebb­t
se hebbt ebb­t
Kunjunktiv:
ik ebb
du ebb­st
he/se/dat ebb
wi eb­ben
ji eb­ben
se eb­ben
Imperativ:
ebb!
ebb­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Ebb