Utspraak op Platt: /hɛnflɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: hen·fle·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Immen fleegt all na dat Tielock hen.

Verbformen:

Infinitiv:
hen­fle­gen
PPP:
hen­fla­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fleeg hen
du flügg­st hen
he/se/dat flügg­t hen
wi fleegt hen
ji fleegt hen
se fleegt hen
Vergangen Tiet:
ik flöög hen
du flöögst hen
he/se/dat flöög hen
wi flö­gen hen
ji flö­gen hen
se flö­gen hen
Perfekt:
ik bün hen­fla­gen
du büst hen­fla­gen
he/se/dat is hen­fla­gen
wi sünd hen­fla­gen
ji sünd hen­fla­gen
se sünd hen­fla­gen
Kunjunktiv:
ik flöög hen
du flöögst hen
he/se/dat flöög hen
wi flö­gen hen
ji flö­gen hen
se flö­gen hen
Imperativ:
fleeg hen!
fleegt hen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hen + flegen