Bunken op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /bʊnkn̩/

Substantiv

Sülven: Bun·ken

Plural: Bunkens m de Bunken

[1]

Randwoortschatt

plattdüütsch:

groot Huftknaken oder Beenknaken von ’t Veh

düütsch:

Hüftknochen

von großem Vieh wie Rind oder Pferd

Beinknochen

von großem Vieh wie Rind oder Pferd

nedderlandsch:

heupbot

heupbeen

engelsch:

hip bone

leg bone

Etymologie:

Woort afleidt von: Bunk

Identische Wöör ››› bunken ❔︎

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.