Utspraak op Platt: /spɔu̯kn̩/
Verb
Sülven: spo·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
spo­ken
PPP:
spookt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spook
du spookst
he/se/dat spookt
wi spookt
ji spookt
se spookt
Vergangen Tiet:
ik spook
du spookst
he/se/dat spook
wi spo­ken
ji spo­ken
se spo­ken
Perfekt:
ik heff spookt
du hest spookt
he/se/dat hett spookt
wi hebbt spookt
ji hebbt spookt
se hebbt spookt
Kunjunktiv:
ik spook
du spookst
he/se/dat spook
wi spo­ken
ji spo­ken
se spo­ken
Imperativ:
spook!
spookt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Spook
Identische Wöör ››› spöken ❔︎