Utspraak op Platt: /maɪ̯hakn̩/
Verb
Sülven: mai·ha·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
bi’t Gahn mit de Enkels anenannerslahn

Verbformen:

Infinitiv:
mai­ha­cken
PPP:
mai­ha­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mai­hack
du mai­ha­ckst
he/se/dat mai­ha­ckt
wi mai­ha­ckt
ji mai­ha­ckt
se mai­ha­ckt
Vergangen Tiet:
ik mai­hack
du mai­ha­ckst
he/se/dat mai­hack
wi mai­ha­cken
ji mai­ha­cken
se mai­ha­cken
Perfekt:
ik heff mai­ha­ckt
du hest mai­ha­ckt
he/se/dat hett mai­ha­ckt
wi hebbt mai­ha­ckt
ji hebbt mai­ha­ckt
se hebbt mai­ha­ckt
Kunjunktiv:
ik mai­hack
du mai­ha­ckst
he/se/dat mai­hack
wi mai­ha­cken
ji mai­ha­cken
se mai­ha­cken
Imperativ:
mai­hack!
mai­ha­ckt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Mai + hacken