Utspraak op Platt: /tvaɪ̯faln̩/
Verb
Sülven: twei·fal·len
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Fallen tweigahn
düütsch:
zerfallen
durch Fallen kaputtgehen
nedderlandsch:
stukvallen
engelsch:
be smashed
shatter
Bispelen:
Mi sünd de Eier tweifullen.

Verbformen:

Infinitiv:
twei­fal­len
PPP:
twei­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall twei
du fall­st twei
he/se/dat fall­t twei
wi fall­t twei
ji fall­t twei
se fall­t twei
Vergangen Tiet:
ik füll twei
du füll­st twei
he/se/dat füll twei
wi fül­len twei
ji fül­len twei
se fül­len twei
Perfekt:
ik bün twei­ful­len
du büst twei­ful­len
he/se/dat is twei­ful­len
wi sünd twei­ful­len
ji sünd twei­ful­len
se sünd twei­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll twei
du füll­st twei
he/se/dat füll twei
wi fül­len twei
ji fül­len twei
se fül­len twei
Imperativ:
fall twei!
fall­t twei!
Noordnedder­sassisch
Infinitiv:
twei­fal­len
PPP:
twei­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall twei
du fall­st twei
he/se/dat fall­t twei
wi fall­t twei
ji fall­t twei
se fall­t twei
Vergangen Tiet:
ik full twei
du full­st twei
he/se/dat full twei
wi ful­len twei
ji ful­len twei
se ful­len twei
Perfekt:
ik bün twei­fal­len
du büst twei­fal­len
he/se/dat is twei­fal­len
wi sünd twei­fal­len
ji sünd twei­fal­len
se sünd twei­fal­len
Kunjunktiv:
ik full twei
du full­st twei
he/se/dat full twei
wi ful­len twei
ji ful­len twei
se ful­len twei
Imperativ:
fall twei!
fall­t twei!
Prüßisch

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + fallen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.