Utspraak op Platt: /ankalkn̩/
Verb
Sülven: an·kal·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
an­kal­ken
PPP:
an­kalkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kalk an
du kalkst an
he/se/dat kalkt an
wi kalkt an
ji kalkt an
se kalkt an
Vergangen Tiet:
ik kalk an
du kalkst an
he/se/dat kalk an
wi kal­ken an
ji kal­ken an
se kal­ken an
Perfekt:
ik heff an­kalkt
du hest an­kalkt
he/se/dat hett an­kalkt
wi hebbt an­kalkt
ji hebbt an­kalkt
se hebbt an­kalkt
Kunjunktiv:
ik kalk an
du kalkst an
he/se/dat kalk an
wi kal­ken an
ji kal­ken an
se kal­ken an
Imperativ:
kalk an!
kalkt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + Kalk