Utspraak op Platt: /ɡnɪçəln/
Verb
Sülven: gni·cheln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
gni­cheln
PPP:
gni­chelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gni­chel
du gni­chelst
he/se/dat gni­chelt
wi gni­chelt
ji gni­chelt
se gni­chelt
Vergangen Tiet:
ik gni­chel
du gni­chelst
he/se/dat gni­chel
wi gni­cheln
ji gni­cheln
se gni­cheln
Perfekt:
ik heff gni­chelt
du hest gni­chelt
he/se/dat hett gni­chelt
wi hebbt gni­chelt
ji hebbt gni­chelt
se hebbt gni­chelt
Kunjunktiv:
ik gni­chel
du gni­chelst
he/se/dat gni­chel
wi gni­cheln
ji gni­cheln
se gni­cheln
Imperativ:
gni­chel!
gni­chelt!